Hier zijn we dan: Thailand, een veel populairdere bestemming dan Cambodja, met jaarlijks miljoenen toeristen die de stranden en steden overspoelen. We landen in Bangkok en moeten toegeven dat de eerste indruk van de stad onder onze verwachtingen ligt, we're just not feeling it. Zou het kunnen dat Thailand niet ons ding is…? Terugblikkend op de laatste vier weken begrijpen we echter onze eigen overpeinzing van in Bangkok niet meer. De tempels, het eten, de prachtige natuur, Thailand won us over!

Op onze eerste dag Bangkok bezoeken we enkele must-sees zoals het koninklijke paleis en Wat Pho, de tempel van de liggende Buddha. We zijn hier zeker niet alleen, de ene Chinese tourbus na de andere zet hier zijn lading af. Zelden hebben we zoveel pracht en praal gezien, maar zelden hebben we het zo benauwd gehad: een moordende hitte en honderden toeristen als sardientjes in een blik, dat is toch niet alles. Beeld je ook even in dat die honderden toeristen in tempels hun schoenen dienen uit te doen... Aaaah, turnmatgeur!

Na al die drukte besluiten we ons die avond te verwennen in Cloud 47, een hippe rooftopbar. Heerlijke cocktails en een fenomenaal uitzicht over de stad, one night in Bangkok and the world's your oyster!

Op aanraden van twee Brazilianen die we in Siem Reap hebben leren kennen, doen we de volgende ochtend een food tour door de straten van downtown Bangkok. We wandelen door echte volkswijken en eten real Bangkok food in de oudste restaurantjes van de stad. We hebben gelukkig niet ontbeten, want we krijgen genoeg te proeven om ontbijt, brunch en lunch mee te vullen. Blijkbaar eten Thai quasi altijd uit op straat, omdat dat goedkoper is dan zelf koken. Ze eten ook de hele dag door, so we will fit right in!

We nemen tot slot een kijkje in de Khao San Road. Het lijkt voor elke backpacker (ok, we reizen rond met een rugzak, dus vallen daar ook onder, I guess) een beetje een rite de passage om door deze legendarische straat vol eetstalletjes, kledingwinkeltjes en barretjes te lopen, al blijven wij vooral wat hangen bij een mannetje dat on the spot en on the street even Peggy's broek kan verstellen. Oh ja, we ontdekken hier ook de banana roti, een soort van pannenkoek met banaan, die we nadien zo ongeveer elke dag nog zullen eten

. Bangkok is a foodie's heaven!

We nemen afscheid van de huidige hoofdstad en reizen per trein terug in de tijd naar Ayutthaya, de vroegere hoofdstad van Siam. In de glorietijd stonden er hier 400 tempels te schitteren in de zon. Nu getuigen enkel de ruïnes nog van de pracht van voor de Birmaanse inval die de stad in 1767 verwoestte.

's Avonds nemen we in Ayutthaya de nachttrein naar Chiang Mai, de grootste stad van Noord-Thailand. We delen een slaapcoupon met twee Amerikanen en wisselen vanuit onze respectieve stapelbedjes reiservaringen uit tot we in slaap vallen. De volgende ochtend denderen we al door een dichtbebost, desolaat, nog mistig landschap. Met een koffie (en crappy 7 Eleven-broodjes die we koppig opeten, hoewel er aan elk station een dame opstapt om vers ontbijt te verkopen) turen we in stilte uit het raam, wat prachtig!

Chiang Mai wordt weleens de culturele hoofdstad van het noorden genoemd, de hele regio staat vol oude en nieuwe tempels. We huren een brommertje en gaan op ontdekking, al lijkt het hier niet zo eenvoudig om je te oriënteren als je geen Thais kan lezen (toegegeven, als Peggy verkeerd rijdt, is het haar eigen schuld, as she has no orientation skills whatsoever, maar als Dimi de weg niet vindt, dan ligt het toch echt aan de kaart en omgeving

). Met de hete wind in ons gezicht (cara mia, het lijkt alsof er constant iemand met een haardroger in ons gezicht blaast!) tuffen we de heuvels op en af van tempel naar tempel.

Chiang Mai is ook de plek bij uitstek voor een close encounter met de Aziatische olifant, hét symbool van Thailand. Tot niet zo lang geleden werden olifanten hier gebruikt op bouwwerven als levende kranen, maar sinds dat bij wet verboden werd, zijn veel gedomesticeerde olifanten in de toeristische sector ingezet. Na even zoeken vinden we echter een plek waar het vooral om de fantjes zelf draait: het Elephant Retirement Park. De naam zegt het zelf, de olifanten die hier zitten, hoeven niets te doen, geen trucjes, geen ritjes! We leven mee een dag op het ritme van de olifanten: samen ettelijke trossen banaantjes delen, (een olifant eet zo'n 100 à 200 kilo per dag!), wat zwemmen en genieten van een scrub en een heerlijk modderbad!

Nadat we alle modder uit onze oren hebben gewassen (seriously, die klus was niet na één douche geklaard), reizen we nog verder noordelijk naar het dorpje Pai. De kronkelige weg erheen telt 762 bochten (dixit de Pai-T-shirts die je op een marktje kan kopen), en veel toeristen lopen hier rond met pleisters of verband rond hun benen die getuigen van een val met de brommer (je hoeft hier geen rijbewijs te hebben om er eentje te huren). Wij vallen gelukkig niet wanneer we door de groene omgeving rijden! Rond deze tijd van het jaar branden de boeren hun velden af om de grond weer vruchtbaar te maken, dus we zien vooral veel 'groen' in rook opgaan. Pai zelf is laid-back en low-key, de ideale plek om een intense yogales te volgen met zicht op de bergen. Namasté!

We beginnen intussen naar de zee en het strand te verlangen en vliegen naar het zuiden. Op de luchthaven van Phuket verwachten we ook nog hoog bezoek: Dimi’s ouders en vriendin Patje komen ons hier enkele weken vervoegen! We zijn intussen bijna vijf maanden onderweg, dus het is een blij weerzien. Onze eerste bestemming in het zuiden is Kata Beach, één van de rustigere dorpjes op Phuket Island. Voor de pingpongshows en ladyboys van het nabijgelegen Patong passen we, maar we maken het hier toch pikant met een Thaise kookles

.

Nadat de pittige pepers voldoende met mojito’s zijn doorgespoeld, verkennen we de volgende dag de Phang Nga baai, de enorme baai tussen Phuket en Krabi die bezaaid ligt met prachtige karstbergen. We moeten toegeven dat zelfs de Bay of Islands in Nieuw-Zeeland en de Whitsundays in Australië moeten onderdoen voor de schoonheid van Phang Nga. We varen voorbij oude rotsschilderingen, sea gypsies, onbewoonde eilandjes. We lunchen in een paaldorpje op zee, compleet met moskee en voetbalveld! We passeren ook het wereldberoemde Ko Phing Kan, oftewel James Bond Island, waar in 1974 The Man With The Golden Gun werd gefilmd. Supercool (ja, Peggy is openlijk en zonder schaamte een fan van 007, de oude films althans), maar gelukkig gaan we er niet aan wal, want het eiland is intussen immers door opportunistische souvenirverkopers ingenomen.

We ruilen het drukke Phuket Island na enkele dagen in voor het veel rustigere Khao Lak. Het hotel waar we vijf dagen verblijven is adembenemend (dank u mama en papa

). We huren hier een autootje en bezoeken enkele tempels in de streek rond Khao Lak. Lunchen doen we onderweg bij een klein restaurantje waar geen woord Engels wordt gesproken. Er wordt echter wel wat afgegiecheld door de kokkin terwijl we van het eten genieten. We vragen ons af waarom, tot één van ons plots de grote wespachtige insecten in de soep ziet drijven, nadat iedereen er al van gegeten heeft. We eten wel voor slechts 1€ per persoon, al neemt er niemand nog een tweede keer ! Na die portie proteïnen bezoeken we ook nog een van de Tsunami Memorials, de regio rond Khao Lak werd door de tsunami van Boxing Day 2004 het zwaarst getroffen.

De dag erna trekken wij onze duikspullen aan en gaan mama, papa en Patje op een snorkeltrip (met een hele crew bestaande uit ladyboys with swagger, lachen geblazen). De onderwaterwereld van de Similan-eilanden behoort tot de mooiste duikplekken ter wereld, en met zeewater van 30 graden en een visibiliteit van meer dan 20 meter is dit echt genieten.

Van de zee keren we even terug landinwaarts, naar de jungle van Khao Sok National Park. We verblijven drie dagen in een boomhut, omgeven door niks dan natuur. We worden elke ochtend wakker van het geluid van de gibbons, dieper in de jungle. Tijdens een tocht door de jungle krijgen we er geen te zien, maar wel makaken en brillangoeren die hoog in de bomen hun monkey business regelen. Dat zijn echter niet de enige harige beestjes die we zien… als je weet waar je moet kijken, zie je plots overal spinnenholen van tarantula’s

! Dieper in de ontoegankelijke jungle leven zelfs ook tijgers, beren, wilde olifanten en tapirs. We maken hier ook een boottocht op het prachtige Chiaw Lan-meer, zo adembenemend mooi dat we er zowaar tranen van in de ogen krijgen (ok, de minder emotioneel stabiele van ons twee althans).

Onze laatste stop is Koh Lanta, een eiland voor de kust van Krabi, waar een heerlijk relaxte sfeer heerst. Het hotel is net iets anders dan ons junglehutje

. Wat een plek om onze laatste dagen samen door te brengen (alle complimenten voor Reisbureau Carinne De Ridder voor het opstellen en plannen van de perfecte reis door Zuid-Thailand. We hadden het zelf niet beter gekund!). Op Koh Lanta genieten we van de zee, het zwembad, Thaise massages, het gezelschap en lekker eten op en langs het strand. De cocktails en Chang Beers vloeien rijkelijk en we proberen zo weinig mogelijk te denken aan het nakende afscheid. We trekken ook nog één keer onze luchtflessen aan en bewonderen de onderwaterwereld van Koh Haa, nabij de Phi Phi-eilanden (waar The Beach met Leo Dicaprio werd verfilmd ). Dat Thailand’s Andaman Sea een duikparadijs is, kunnen we bij deze bevestigen. Darling, it really is better down where it’s wetter!

Maar aan alle mooie liedjes komt een einde... Terwijl mama, papa en Patje nog een paar dagen uitbollen op Koh Lanta, wacht ons alweer een nieuwe bestemming. We verlaten het land van de eeuwige glimlach met een bedroefd gezicht. Enerzijds omdat we wéér voor lange tijd afscheid moeten nemen van mama en papa, anderzijds omdat Thailand ons volledig voor zich gewonnen heeft. Het land is zo mooi, de cultuur interessant, het eten overheerlijk, de natuur prachtig, de zee zalig, de onderwaterwereld fantastisch, de mensen vriendelijk, het weer warm... We begrijpen nu waarom zovelen hier blijven hangen!

Bedankt mama, papa en Patje voor de superleuke tijd die we hier samen hebben doorgebracht. Een onvergetelijke ervaring! Voor ons breekt nu een nieuw hoofdstuk aan, en wat voor één! Binnen een paar dagen begint ons avontuur naar het dak van de wereld. Maar vooraleer we de Himalaya intrekken, maken we eerst nog een tussenstop in Kuala Lumpur.

Tot snel!
Peggy en Dimi
Xxx


Wisten jullie dat?

- olifanten zo'n 22 maanden zwanger zijn?

- er in Noord-Thaïland nog veel hill tribes leven? Het zijn minderheidsgroepen die op een primitievere manier leven, en die vaak ook minder rechten hebben.

- er in Thailand alleen al 5.395 mensen het leven lieten bij de dodelijke tsunami in 2004?

- in Bangkok taxi’s goedkoper zijn dan tuktuks en skytrains?

- men hier helemaal niet met stokjes eet? De Thai eten met vork en lepel, tenzij ze in een Chinees restaurant dineren.

- de jaartelling in Thailand (en Cambodja) begint vanaf 543 BC (de dood van Boeddha)? Ze zitten hier dus al in het jaar 2558.

- men hier heel trots is op het koningshuis? Je kunt hier zelfs in de gevangenis belanden voor het beledigen van de koning.

- Thailand tot in 1939 Siam heette?